Poznajemy palarnie- odcinek czwarty. Guest Coffee.

Poznańsko-warszawska palarnia? They did it! Poznajcie Guest Coffee.

Guest Coffee – palarnia, za której sukcesem stoi kilka osób. Można mówić, że to palarnia z Warszawy, ale i że z Poznania- obydwa stwierdzenia się zgadzają :)
Przeczytajcie naszą rozmowę z Kubą Kalusińskim- współtwórcą brandu Guest, właścicielem kawiarni w Poznaniu o tej samej nazwie, kawowym wyjadaczem i mocnym zawodnikiem kawowych mistrzostw.

Wyobraź sobie, że pracujesz w LABUNIE, wchodzi klient, rozgląda się po półkach i pyta: „a co to za palarnia, ten Guest?” Co odpowiadasz?

Sam nie wiem, jakieś nowe coś, ale chyba dobre bo wszyscy kupują.

Logistyka cały czas mam wrażenie że się tworzy. Ja zbieram zamówienia, rozmawiam o próbkach, szukam klientów, doradzam, i czasem wybiorę ziarno. Janina szuka perełek, Stefan trzyma nerwy na wodzy, profiluje, wypala, rozlicza, i wysyła. Przy dwóch kierunkach jest trochę więcej pracy, ale traktuje to jako przywilej że mogę sobie na to pozwolić niż jako obciążenie.

W moich marzeniach jest kawiarnia w Wildeckim stylu w Warszawie, myślę że miałaby super odbiór, trzecia w jakimś jeszcze innym kierunku Polski. W samym Poznaniu, chciałbym kiedyś otworzyć mikro kawiarnie o nazwie g_Room, ale wszystko pozostaje w kwestii marzeń póki co.

Co było bardziej satysfakcjonujące: sprzedanie pierwszej paczki kawy czy obsłużenie pierwszego klienta we własnej kawiarni?

Myślałem nad tym ostatnie 30 min, i chyba remis.

To był rzut na bardzo głęboką wodę, wśród jezior to Mamry takie. Wynajmuję lokal, na maksa się nie znam na tym jak co się remontuje, jakie są wytyczne wobec lokalu, mam tylko własne wytyczne co do lokalizacji. Pan majster remontuje 2 tygodnie, później znika na tygodnie i czasem jest trochę, czasem nie. Chaos, wielki chaos wokół wszystkiego, hajs się kończy, tutaj jeszcze sporo do zrobienia. Więc wszystko na jedną kartę. Otwieram, lokal był za przysłowiowe 15 zł na początku, ale na barze mieliśmy ekspres Strada 2-grupowa. Dzisiaj lokal już jest kultowy, i wygląda z pomysłem, ale moment bezsilności, w którym nie zna się człowiek na remontowaniu będę pamiętał zawsze. 

Jest kilka pozycji, nie mówiąc tu o ziarnie, zawsze sezonowe rzeczy które sami wymyślamy, staramy się by były autorskie i to tak w pełni, by robić z tego coś w rodzaju fine dinningu. Takim klasykiem myślę że jest funky flat na jakiś super jasnych ziarnach, sam szot jest mega krótki bo ma 20-30g robiony na niskich barach, i do tego mleko bez laktozy 2% świeże, koniecznie z Lidla. Chyba każdy lubi nasze rarytasy parzone na Ginie i chyba obecnie w tej części Polski robimy najciekawsze espresso.

Wszystko co trafia do oferty ma być przede wszystkim smaczne, i to Nam ma smakować, nie ważne co to jest, możemy mieć 5 mytych kaw- jeśli wszystkie są smaczne to się pojawią. To widać po ofercie- w pewnym momencie były same Geishe na filtr, teraz troszkę się to rozeszło, ale cel jest ten sam, ma być po prostu smacznie.

Dobra, teraz mniej poważnie choć poważnie można to rozkminić…

Gdyby ziarna kawy miały osobowość, które według Ciebie byłyby największymi kawowymi celebrytami?

Ja myślę, że ziarno z Panamy to taki George Clooney - taki elegancki typ co wystarczy, że po prostu stoi i wszystko jest zajebiste, z Panamą też tak jest. To może być zwykła Cattura myta ale i tak będzie coś ją wyróżniać. Funky z Indonezji to typowe gwiazdy rocka, a Team Pegasing jest jak Michał Wiśniewski na koncercie w Płocku, crazy. Kolumbie bym porównał do 90’ rapu, i Diego Bermundez który nagle się pojawia i rapuje pod trapowe bity.

Mam nadzieję, i myślę że to stowarzyszenie ma siedzibę w Europie.

A propo dominacji…Panie Kalusiński

Z CIGS jeszcze nie wiadoma, miałem w tym roku mnóstwo wydatków prywatnych pod gorącym hasłem „ślub”. I o ile Brewers jest na pierwszym miejscu, to CiGS jak starczy budżetu to wrócę do niego, póki co jestem poza listą bo nie miałem nawet na zapis tego dnia :D. Po Brewersie z zeszłego roku mam niesmak, po pierwsze przez swoje złe decyzje na zapleczu, po drugie do SCA Poland które wycofało najbardziej wyrównaną rundę w chyba wszystkich dyscyplinach mówiąc, że nie ma miejsca na to. Na Stadionie Narodowym. Napisałem na ten rok jeszcze ciekawszą prezentację, znalazłem jeszcze ciekawszy pomysł na parzenie, i jeszcze ciekawszy pomysł na ziarno. Jeśli to nie przekona, a nie zrobię żadnego poważnego błędu, to będą odwiedzać swój czajnik i myślał o końcu sportowej kariery w kawowej ekstraklasie. O compulsory myślałem już przed zapisami i napisałem sobie cały nowy proces pracy, czekam tylko na informację na temat jaki będzie młynek, bo coś czuję że mogą być niespodzianki.

Myślę że na compulsory mam dwa sposoby i tam mogę zaskoczyć, co do open będą to Giny z twistem. A co do historii immersji, która już na dobre zostanie przypięta do mnie, wszyscy jako bariści parzymy kawę, różnice które robimy są strasznie minimalne i ciężko nadać pracy swój sznyt jeśli chodzi o branżę kawową. Własnym stylem mogą się pochwalić nieliczni, jak Tetsu, Fukahori, Rolf, Saran, i pewnie kilku innych, ale wciąż to ułamek i poświęciłem pewien czas by stworzyć swój własny autorski styl parzenia który będzie się charakteryzować czymś innym w smaku, i tak padło na immersję.

Kawa Agi do Melbourne była dziwna ale smaczna, Kona Hawaii, Liberica z Malezji, szot z Eugenioides, Liberica z Nepalu.

Guest x Dr.Dre

To by było mocne! Dzięki Kuba. Niezmiennie polecamy - Kawy z Guest Coffee znajdziecie tutaj.